We horen het de laatste tijd veel; the great reset. We staan aan de vooravond van grote veranderingen. Veranderingen in de wereld, veranderingen in het milieu, veranderingen in ons eigen leven, enz enz enz.
Moeten we ons zorgen maken? Voor mij staat 1 ding als een paal boven water en dat is vanaf het begin van de corona uitbraak, begin 2020 moeder aarde ons iets wil vertellen of wil laten zien.
De boeren lieten het ons al zien met de grootscheepse boerenprotesten in 2019 en 2020; veranderen doen we samen! Het zijn niet alleen de boeren die moeten veranderen maar het zijn ook de consumenten. Samen voor een betere wereld, een gezondere wereld.
Helaas ziet onze politiek dit niet zo en gebeuren er tragische dingen die een normaal denkend en functionerend mens nauwelijks kan bevatten. Ik schreef er 3 jaar geleden al eens over, de problematiek in de agrarische sector, de strop die steeds verder wordt aangehaald. Boerenbedrijven vallen om als blokkendozen. Bedrijven die al vaak eeuwenlang in bezit zijn en waar al vele generaties boeren hun werk hebben uitgevoerd, de bevolking van eten hebben voorzien enz. Destijds zag ik het nog niet zo in mijn eigen omgeving, dat boeren stoppen omdat ze geen uitweg meer zien.
Naast mijn werk op de boerderij, en mijn coachpraktijk werk ik nog enkele uren per week als monsternemer voor CRV. Dit betekent dat ik bij andere boeren "in de keuken" kom. Met sommige heb je een betere en vertrouwelijkere band als de ander.
Bij de meeste boeren kom ik 1 keer in de maand. Normaal gesproken werk ik 5 dagen in de week, maar het werk wordt minder en ik heb eigenlijk al een jaar geen volle weken meer die ik werk, wat natuurlijk veel verschillende oorzaken kan hebben.
1 van die oorzaken is dat boeren gaan stoppen met het uitvoeren van hun beroep. Het begint zich nu ook in mijn omgeving te openbaren. Afgelopen week had ik al 2 boeren waar ik al jaren kom, er per 1 januari mee gaan stoppen. Volgende week weer eentje...
De rek is er uit, rekeningen kunnen niet meer betaald worden, en dan heb je nog maar 1 keuze te maken, en dat is de stekker eruit trekken en hopen dat het nog enigszins op tijd is geweest. Schrijnende gevallen kom ik tegen. Het onbegrip vanuit de maatschappij, de druk vanuit de overheid, hoeveel kan een mens hebben?
Berichten dat boeren uitgekocht gaan worden voor hun land om woningen te gaan bouwen, industrie ontwikkelen, wegen aanleggen? Is dit ook the great reset?
We hollen met hordes achter de overheid aan, die ons allerlei bizarre maatregelen oplegt: verplicht prikken, verplichte code, verplicht thuis werken, verplicht thuis zitten. Dwang dwang en nog eens dwang. The great reset...?
Verontruste ouders die dit hun kinderen niet willen aandoen? Lange termijn denken is er bij onze overheid niet bij.
Net als dat ze niet nadenken over de voedselmakers in ons kleine NL waar we voorop lopen met innovatie en duurzaamheid. Ooit al eens bij stil gestaan? Ooit al eens stil gestaan bij het feit dat we hoogst waarschijnlijk over 10 jaar geen koe meer in de wei hebben staan?
Wanneer gaan onze ogen eens open? Er is zoveel onrust onder de bevolking, elke week is er wel ergens een actie tegen het beleid wat gevoerd wordt. Wanneer houdt het eens op?
Wanneer gaan we eens beseffen dat we een gezond immuunsysteem opbouwen door gezond te eten (liefst LOKAAL), gezond te leven, genoeg te bewegen enz enz enz. Ik weet dat we veel voor en tegenstanders hebben van het beleid wat op dit moment gevoerd wordt. Maar wanneer is het eens genoeg?
Wanneer is het eens genoeg mensen in een hokje te drukken, macht uit te oefenen en je zin door te drijven?
Gelukkig staan er steeds meer mensen op en maken een vuist tegen de overheid.
Ik hoop dat we nog op tijd zijn.
Een verdrietige groet van een bezorgde boerin!
Reactie plaatsen
Reacties